Una syempre gusto kong kunin ang diploma ko, pano naman ako magtatrabaho at gawin ang gusto kong gawin kung wala pa akong diploma….
Seriously… hindi ko alam ang gagawin ko after college… kung magaganda naman ang grades ko at maganda ang kinalabasan n transcript records ko eh di ayos… mas madaling makakapag-apply ng trabaho, pero alam nio, hindi ko nga alam kung gusto kong magtrabaho agad eh… masaya sanang sumusweldo at hindi ka na part ng unemployed population ng bansa pero kasi kapag ganun parang independent ka na talaga, I mean may sasagutin kang expenses sa bahay, wala ka ng marereceive sa magulang mo at baka in time, eh bumukod ka na rin sa kanila…
Hindi ko alam kung magma-masters ba ako or magse-second degree. Kasi balak ng tatay ko eh mag-law raw ako kasi lawyer tatay ko so gusto niya may magmana ng law office nia, ungkuya ko nagla-law na rin, alangan naming gayahin ko pa? pero maganda ang kita ng lawyers ah, kahit hindi kami maluho ng pamilya namin, hindi naman kami napuputulan ng kuryente at nagugutom…
Pero alam nio ang talagang gusto ko? Ang mag-aral ng film sa states… kac since magmi-migrate na ang ate ko doon, eh di may matitirahan na ako… ang saya sana nuon no…
Pero eto ang totoong balak ko…
Pagka graduate syempre maga-apply ako sa ABS-CBN… saya, at kung palaring matanggap, magtatrabaho ako doon for max. ng 3 years.. pagtapos mag-aaral ng film sa states, I dnt know how long un pero pagtapos nun, if ever hindi ako makaland ng work dun, babalik ako dito at ifu-fulfill ang aking pangarap na ma-direk ang aking super duper crush forever na si sarah Geronimo.. hanep! Wahahahaha!!! Aus ba?
Pagtapos magiging commercial and music video director ako and then move on to greater things like movies and concerts and all… haaaayyyy.. pangarap nga naman… I really hope na magawa ko ito in a span of 10 years after graduating…
Masarap mangarap pero minsan nakakastress kapag ang mga pinlano mong mga bagay ay hindi nangyayari ng ineexpect mo… nakakatuliro at nakakaasar lalo na kapag ung mga ineexpect mong mangyari kabaligtaran pa ang nagaganap…
Kaya minsan mas magandang hindi pinaplano ang mga bagay-bagay at hayaan na lang natin ang panahon ang magdikta kung paano mangyayari ang mga bagay na pinapangarap natin. Dahil mas masaya at masarap ang nasusupresa ka ng mga bagay na akala mong sa hinagap mo lang magaganap.
Dati hindi ko inakalang magiging honor student pa ako, at makakakamit ng mga bagay na mga masisipag lang nag nakakatanggap. Ang dami- daming magagandang nangyari nung high school na hindi ko ineexpect na mangyari… i am admittedly a loser nung elementary… ako yung tipong binubully at binabypass lang ng mga kaklase ko but everything changed since high school, I became in charge at ako na ung tipong nang-aasar at nambubully, much like ngaung college… hindi ko inaasahang ganito ang mangyari pero nangyari..
Pero iba na siguro after college, mga taong buhay na ang pinagtatarabahuhan ang makakasabayan ko, hindi tulad sa eskwela na mga grado lang ang pinaglalabanan… after college eh realidad na ng buhay ang magaganap, totoo na at wala ng atrasan pa…
Kaya naman as early as now, inihahanda ko na ang sarili ko sa mga bagay na ganito, sa mga bagay na maaaring mangyari sa totoong buhay, sa reality…
kailangang planuhin eh, dahil kapag pumalpak ka, wala ng summer classes na sasagip sa’yo para makatungtong ka sa next level.
